A día de hoxe, aínda queda moito
por facer para que os dereitos das mulleres e as nenas non sexan vulnerados.
Aínda non fomos capaces de suprimir as disparidades entre sexos no ensino
primario e secundario e lograr a igualdade de xénero na educación. Os obstáculos
máis relevantes son a pobreza, as prácticas sociais discriminatorias, a
distancia dos centros escolares para as persoas que viven en zonas rurais, os
matrimonios precoces, a falta de instalacións sanitarias axeitadas que fai que
as mulleres e as nenas sexan máis vulnerables á violencia, ou vivir en ámbitos
escolares perigosos por conflitos armados.
O Estado ten un papel fundamental en promover
políticas e estratexias adecuadas para lograr unha educación de calidade para
nenas e mulleres, como por exemplo:
•Asegurar un investimento
axeitado que teña impacto en todos os obstáculos que impiden a educación das
mulleres e nenas.
•Acurtar as brechas producidas
pola pobreza e a exclusión e facer que a educación sexa de igual calidade para
todos e todas.
•Revisar a estrutura e o
funcionamento xeral do sistema educativo, erradicando calquera forma de
discriminación e incluíndo eixes transversais para a equidade de xénero.
•Unha boa escola vai asociada a
un bo proxecto de comunidade. Coherencia entre os códigos éticos da escola e os
códigos éticos que desenvolve a convivencia cotiá.
•Garantir unha boa formación dos
docentes en perspectiva de xénero, cidadanía e democracia.
•Asegurar características
inclusivas na escola como: infraestruturas axeitadas, contidos e materiais
educativos comprometidos coa igualdade de xénero e que sexan espazos de
reeducación das relacións entre home e mulleres eliminando os roles
tradicionais.
Para a consecución plena do
dereito á igualdade no mundo, son necesarias sociedades que traballen en pro de
dito dereito e a favor do empoderamento das mulleres. Está amplamente
recoñecido pola comunidade internacional, que os países con maior igualdade
entre homes e mulleres experimentan progresos en diferentes ámbitos como maior
crecemento económico, erradicación da pobreza, desenvolvemento sostible e
acordos de paz máis duradeiros.
Por iso todos debemos de seguir traballando na liña da sensibilización
e da incidencia política. Porque, cantos máis sexamos empurrando nesta
dirección, máis forte será a nosa voz e máis pronto lograremos alcanzar a meta
dunha cidadanía igualitaria, con plenos dereitos e garantista dunha igualdade
real e diaria entre homes e mulleres.
No hay comentarios:
Publicar un comentario