“A EDUCACIÓN EN IGUALDADE, EIXE PRIORITARIO NA LOITA CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO.
A violencia contra as mulleres segue presente no noso mundo como unha lacra social que repercute directa ou indirectamente na vida de todas as mulleres.
A violencia de xénero, que consiste na violencia que se exerce sobre as mulleres, polo simple feito de selo, ten a súa orixe na posición de desigualdade na que as mulleres están situadas na sociedade.A violencia contra as mulleres, represéntase de moi diversas formas: violacións, acosos sexuais e laborais, no sexismo publicitario, na trata de mulleres e nenas, na prostitución, na mutilación xenital, na feminización da pobreza, na marxinación da política, na invisibilidade das nosas achegas, na eliminación da nosa Historia,…
Todos deberíamos ter claro que a violencia de xénero non desaparecerá mentres non acabemos coa discriminación que as mulleres sofren nesta sociedade.
En España, 800.000 nenos e nenas sofren as súas consecuencias.
Independentemente de que os nenos e nenas estean presentes ou non en escenas de violencia explícita, a tensión que se vive nestes fogares lles afecta directamente e ten consecuencias a curto, medio e longo prazo, afectando a todas as esferas de desenvolvemento dos nenos e nenas. En España existen 800.000 nenos e nenas vítimas de violencia de xénero e, deles, 200.000 son fillos e fillas de mulleres que recibiron ordes de protección, e calcúlase que tan só o 4% do total reciben atención especializada.
Sen embargo, os nenos e as nenas, fillos e fillas das mulleres vítimas de violencia de xénero non están sendo considerados vítimas directas desta violencia, quedando invisibilizados.
“Os fillos e fillas de mulleres vítimas de violencia de xénero adoitan presentar alteracións físicas, emocionais e conductuais tales como trastornos do sono ou da alimentación, cadros de ansiedade, estrés, baixa autoestima ou depresión, agresividade ou depresión, dificultades de concentración e alteracións no rendemento escolar”.
( Montserrat Tohà directora da Fundación IreS)
Por todo, queremos alzar a nosa voz para reclamar que se recoñeza aos nenos e nenas que sofren violencia familiar e de xénero na casa como vítimas desta violencia, que se cuantifique o número real de nenos e nenas que se encontran nesta situación e que todos aqueles profesionais que realicen unha intervención con estes nenos e nenas teñan unha formación específica tanto en infancia coma en violencia de xénero; especialmente os profesionais dos xulgados de violencia de xénero que atenden ás mulleres e os seus fillos e fillas cando van a pór unha denuncia.
Unha vida sin violencia é un dereito humano fundamental.
Testimonios dos fillos e fillas da violencia de xénero
